Palmyra lag in een oase in de Syrische woestijn. Ten tijde van de legendarische koningin Zenobia (268-272) reikte de macht van Palmyra tot in Egypte en Mesopotamië. De Romeinen zagen hierin een bedreiging en verwoestten de stad in 273.
De karakteristieke grafbeelden uit Palmyra zijn heel bekend. Een van de mooiste exemplaren is deze grafsteen van een moeder met dochter. Beiden zijn misschien in het kraambed gestorven. De buste is met veel gevoel voor detail uitgevoerd. De plooival van de oosterse gewaden en de overvloed aan sieraden springen in het oog. De grafbeelden komen uit onderaardse grafkamers. Ze dienden als afdekking van grafnissen in de wand van de tombe. Elk beeld portretteert een gestorven persoon, vaak met naam en toenaam genoemd in Aramese inscripties.