Dziewczyna ze strusiem

Obraz przedstawia młodą dziewczynę stojącą przy płocie, zza którego wyłania się struś. Dziewczyna znajduje się w centrum kompozycji, jej smukła, wysoka sylwetka przecina obraz na dwie części. Ubrana jest w długą żółtą koszulę z czarnymi guzikami oraz półokrągłym obszytym różową koronką dekoltem. Spod koszuli widoczny jest fragment fioletowej spódnicy. Postać ukazana jest do kolan. Platynowoblond włosy dziewczyny ozdabia różowa kokarda. Postać patrzy wprost na widza. Ciemne oczy przysłaniają częściowo opadające na twarz włosy. Usta ma czerwone, lekko rozchylone. Ręce opuszcza swobodnie wzdłuż ciała. Z prawej strony dziewczyny, za fragmentem zniszczonego płotu stoi struś. Swą długą szyję wyciąga wysoko ponad głowę dziewczyny. Z lewej strony obrazu widoczne jest tylko gładkie różowe pole. W tle widoczne jest jasne szaro-niebieskie niebo.
Obraz posiada stłumioną paletę barwną. Dominują dobrze do siebie dobrane ugru, żółcie oraz róże i fiolety z dodatkami w postaci szarości i zieleni. Sposób malowania jest ekspresyjny, fakturalny. Artysta w swoich pracach inspiruje się polskim symbolizmem. Często przedstawia puste mazowieckie pejzaże, w których umieszcza zastygłe postacie dziewcząt, starców czy zwierząt.
W prawym dolnym rogu znajduje się podpis artysty.