Osiedle Balachadi, przeznaczone dla polskich sierot uratowanych z ZSRS, powstało w 1942 roku pod Dżamnagarem, w miejscu zaoferowanym przez maharadżę Digvijaysinhji w podległym mu księstwie Nawanagar. W 1942 roku do osiedla przybyło ok. 650 dzieci, w wieku od 2 do 15 lat.