Kop van een vrouw

Donker dat toch kleur is
Wanneer Theo in Parijs het in lichte, felle kleuren geschilderde werk van de impressionisten leert kennen, spoort hij zijn broer aan om ook in heldere kleuren te gaan schilderen. Van Gogh kan zijn enthousiasme niet delen: ‘En tevens (…) is ’t niet overbodig wellicht er eens op te wijzen hoe een van de mooiste dingen van de schilders dezer eeuw is geweest: het schilderen van donker dat toch kleur is’.

Oefening
Deze Kop van een vrouw lijkt een oefening in het schilderen van ‘donker dat toch kleur is’. De contouren van het gezicht zijn zwaar aangezet; in de donkere lijnen is Pruisisch blauw verwerkt. De huid is geschilderd in verschillende tinten bruin. Voor het jasje en het kapje kiest Van Gogh groen en bruin. Het oor en de kin van de vrouw accentueert hij met roze.

Snel opgezet
De vormen zijn nogal vlak, zonder diepte. Enkele schaduwpartijen onder het jukbeen en de lange rechte plek in de nek zijn fors weergegeven. De hals is naar verhouding te licht van kleur en te ver naar achteren geplaatst, zodat het hoofd van de vrouw naar voren uitsteekt. Van Gogh heeft deze kop vermoedelijk snel opgezet en er niet lang aan doorgewerkt om het doek niet te ‘verschilderen’.