Ossenkarren waren in het oude China een voertuig voor welgestelde mensen. In het graf was een dergelijke kar onderdeel van de uitbeelding van het dagelijks leven van de overledene. Het paard dateert van een paar eeuwen eerder en heeft een voor die periode kenmerkend klein, fijn gevormd hoofd. Het kleed over het zadel geeft aan dat het paard op het moment van afbeelden niet werd bereden.