Barış Doğrusöz, Beyrut’a taşındığı 2015 yılından beri belirli mimari türleri kodlayarak görsel bir sözlük oluşturuyor. Envanterini çıkardığı “korugan” denilen beton askeri yapılar, bütün önemli kurumsal, askeri ve özel binaların etrafına, yollar, köprüler üzerine, sınır hatlarına ve çatışma bölgelerine konuşlandırılmış nöbet noktalarıdır. Bu yapıların genellikle kamufle edilmesinin amacı, konumlarını gizlemek ve tehdit unsurlarının karşısına beklemedikleri bir anda çıkmalarını sağlamaktır. Koruganlar, savaş sırasında siperlerde ya da savunma hattı oluşturmak için de kullanılabilir. Doğrusöz, bu yapıların yaygınlığından yola çıkarak, “ekstropik bir maske”, yani daima açık, asla kapanmayan ve tamamen askeri mantığa tabi optik bir aygıtmışçasına, askeri mimaride “mazgal” olarak da bilinen gözetleme deliklerini dizinlemeye girişir. İster Lübnan, Suriye, ister Filistin’de olsun, mazgal bir toprak sınırının ya da kontrolü elinde tutan geçici bir gücün fiziki bir temsiline karşılık gelir. Doğrusöz, bu üçboyutlu telkafes çizimlerle, mevcut jeopolitik koşullardan yola çıkarak durmaksızın yeniden şekillenen karmaşık soyut partisyonlar oluşturur. Bu telkafes çizimler, asla tutulamayan, yakalanmayan ve bel bağlanamayacak geometrik kuvvetlerin gölge oyununu yansıtır. Sürekli yeniden yaratılan gölgeler, bir yazım sürecinin hareketini akla getirdiği gibi, maddi bir varoluşu gayrimaddilik aracılığıyla göstererek anlam mekanizmasına son derece hayati bir unsur da katar. Doğrusöz’e göre, “yapıt, mazgalların fiziki varlığının aslında bir önbölümler ve önseziler oyununda sonsuz bir mekânsal veriye karşılık geldiğini açığa çıkarmaya çalışmaktadır.”
"Saat Kaç?", sergiden görünüm, Arter, 2019.
Fotoğraf: FluFoto