แก่นแท้ของวิถีล้านนาก็คือความเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่า มนุษย์จำเป็นต้องสัมพันธ์กับธรรมชาติอย่างสมดุล เป็นลักษณะพื้นฐานในสังคมที่พึ่งพาอาศัยกันและกันอย่างยั่งยืนระหว่างปัจเจก ชุมชน และสิ่งแวดล้อม สิ่งพิเศษคือโลกทัศน์ของชาวล้านนา (ดังแฝงอยู่ในคัมภีร์ว่าด้วยระเบียบจักรวาลและเรื่องเล่าปรัมปรา) นั้นแสดงออกผ่านความเชื่อและจารีตที่เคร่งครัด โดยเฉพาะข้อปฏิบัติส่วนบุคคลซึ่งกำหนดจริยวัตรอย่างถี่ถ้วนสำหรับปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน พื้นที่ และภูตผี