Stanisław Kuczborski (1881–1911), malarz, rysownik i karykaturzysta, kształcił się w ASP w Krakowie, a następnie w Paryżu. Pochodził z rodziny artystycznej – jego matka była rodzoną siostrą Aleksandra i Maksymiliana Gierymskich. Kuczborski jest jednym z autorów prac z Teki Melpomeny – zbioru litografii wydanych w Krakowie pod kierunkiem Stanisława Szreniawy-Rzeckiego w 1904 r., odbitych w Zakładzie Litograficznym Aureliusza Pruszyńskiego. Teka zawierała karykatury krakowskich aktorów, uwiecznionych w ich charakterystycznych rolach. Artysta zapisał się też jako współtwórca słynnego kabaretu Zielony Balonik, powstałego w kawiarni zwanej Jamą Michalikową, założonej przez Jana Apolinarego Michalika – inicjatora Teki Melpomeny. Zajmował się także grafiką użytkową i współpracował z pismem „Liberum Veto”, gdzie zamieszczał swoje rysunki.
Zaprezentowana praca anonsuje odczyt Artura Górskiego pt. Mickiewicz – żywy i umarły, zorganizowany przez Szkołę Sztuk Pięknych w Warszawie. Górski (1870–1959), pisarz i krytyk literacki, jest autorem cyklu artykułów zatytułowanych Młoda Polska, publikowanych na łamach krakowskiego „Życia” w 1898 r., dzięki którym przyjęła się nazwa nowej epoki literacko-artystycznej.
Monochromatyczny, oszczędny w środkach plakat Kuczborskiego to przedstawienie portretowe Mickiewicza na tle gałęzi i liści dębu – drzewa będącego symbolem siły ducha i trwania – w prostokątnym obramowaniu. Wieszcz ukazany w ujęciu en trois quarts, z przymkniętymi oczami, nakreślony jest szkicową, swobodną kreską. Dolna część kompozycji plakatu to tekst informacyjny o wydarzeniu, ujęty w blok – doskonale wyważony względem grafiki.