Nadproże z dekoracją reliefową

W ruinach Faras odkryto wiele kamiennych elementów architektonicznych, wśród nich to nadproże powstałe w 2. połowie VI wieku. Znaleziono je poza katedrą i zapewne pochodziło z innego faraskiego kościoła. Płaskorzeźbiona dekoracja łączy symbole chrześcijańskie z motywami charakterystycznymi dla wierzeń egipskich. Przedstawione pośrodku stylizowane kwiaty lotosu w czasach faraońskich były symbolem nieśmiertelności. Po bokach wyrzeźbiono dwa krzyże o rozszerzających się, niemal trójkątnych ramionach, podobne do tak zwanych krzyży maltańskich. Szczególnie interesujące są skrajne przedstawienia – zwieńczone kolistą pętlą krzyże przypominające formą faraoński hieroglif anch.
Kulty faraońskie odgrywały znaczącą rolę w życiu religijnym Egiptu jeszcze w IV wieku naszej ery, jednak związane z nimi idee, silnie zakorzenione w świadomości mieszkańców, stopniowo uległy chrystianizacji. Niektórym przedstawieniom i symbolom pogańskim, takim jak anch, hieroglif oznaczający „życie”, nadano nową, chrześcijańską treść. Egipscy chrześcijanie dostrzegli w nim „znak życia, które ma nadejść” i uznali za formę krzyża. Zmienili jedynie kształt jajowatej pętli charakterystycznej dla hieroglifu, zastępując go pętlą kolistą. Tak zwany crux ansata [czyt. kruks ansata] stał się popularnym symbolem życia wiecznego umieszczanym na nagrobkach, tkaninach i kartach rękopisów. Często towarzyszą mu greckie litery alfa i omega symbolizujące Chrystusa, przedstawienia ulistnionych gałązek wskazujące, że jest drzewem życia, wyobrażenia ptaków oznaczające dusze lub też mniejsze krzyże wpisane w pętlę.