Plakat powstał w Berlinie na zlecenie agencji reklamowej Hollerbaum und Schmidt. Wymogi konkurencji, potrzeba szybszego komunikowania treści w sposób bardziej rzeczowy i klarowny zachęciły do wypracowania nowego, funkcjonalnego stylu plakatu reklamowego (sachplakat), który zapoczątkował w 1905 r. Lucien Bernhard projektem dla firmy zapałczanej.
W 1912 r. Julius Klinger był już znanym grafikiem reklamowym. Możemy podziwiać mistrzowską umiejętność syntetycznego ujmowania zarówno samego tematu, jak i jego graficznej prezentacji.
Płaszczyzna plakatu została zaplanowana bardzo konsekwentnie. Wszystkie kształty ograniczone są do niezbędnego minimum. Płasko kładzione barwy i brak dekoracji wprowadzają ascetyczny klimat. Artysta uchwycił charakterystyczny dla procesu konsumpcji moment – gest serwowania trunku. Niezależnie od tego, czy przedstawioną postacią jest tu kelner (za czym przemawia czarny kolor marynarki i biała mucha), czy też gość restauracji (co sugerowałby monokl w oku), najważniejszy pozostaje reklamowany produkt – wyśmienity Müller Extra – trunek najwyższej jakości, dostarczany nawet na dwór cesarza. Napis z nazwą alkoholu zbudowany jest z ciężkiej blokowej czcionki, co sprawia, że wyraźnie dominuje nad obrazem, który w porównaniu z nim wydaje się być konturowym szkicem.