Dönüş Yok

Sai, gündelik hayatın içerisindeki oyun kavramıyla ilgilenir. Sanatçı, pratiğinde yer verdiği gündelik nesneler, buluntu malzemeler ve durumları yeni yorumlara alan açmak için yapıbozuma uğratıp dönüştürerek alışılmış görme biçimlerini sorgular. Sai, sanatını nesne üretimi ve geleneksel atölye pratiğinin ötesine geçen, mekân ve bağlam tarafından belirlenen ve mümkün kılınan koşullu etkinliklerin sonucu olarak görür.

"Dönüş Yok", iki bisikletin aynı ön tekerleği paylaşacak şekilde kafa kafaya getirilip metal aksamlarının birbirlerine kaynatılmasıyla oluşturulmuş bir yerleştirmedir. Bisikletler her ne kadar dengeli ve uyumlu görünse de bu simbiyotik ilişkinin altında yatan gerilim ve çatışma göze çarpar. İki karşıt güç arasında hayali bir çarpışma yaşanmış ve artık geri döndürülemez bir ortak yaşam ortaya çıkmıştır. İki bisikletin birleşmesinden doğan bu çift seleli, çift gidonlu bisiklet, üç tekerleğine rağmen sürücülerini hiçbir yere götüremeyecek gibidir.