Orfeusz

Jedno z najciekawszych dzieł z kolekcji Lanckorońskich jest ilustracją mitu o trackim śpiewaku Orfeuszu. Wraz z trzema innymi obrazami o tej tematyce autorstwa Jacopa del Sellaia (ucznia Fra Filippo Lippiego), tworzy cykl ukazujący historię Orfeusza. Przedstawienie nie jest jednak dosłowną ilustracją literackich pierwowzorów – Metamorfoz Owidiusza i Georgik Wergiliusza. Orfeusz został ukazany w świecie żyjących, po wyjściu z Hadesu i utracie ukochanej Eurydyki. Gra na lirze da braccio wśród zwierząt słuchających muzyki. Dzieło jest wyobrażeniem magicznego koncertu mitycznego trackiego śpiewaka – muzyka i poety.
Symbolikę obrazu można rozumieć jako odwołanie do wierności małżeńskiej, niewykluczone, że obraz został namalowany z okazji zaślubin – badacze wskazują na ślub Francesca Gonzagi z Izabellą d’Este. Orfeusz ze zbiorów Zamku Królewskiego na Wawelu należy do cyklu przedstawień, który tworzą: Śmierć Eurydyki datowana na lata 1475–1480 z kolekcji Museum Boijmans van Beuningen w Rotterdamie i Orfeusz w Hadesie z Muzeum Sztuki im. Bohdana i Barbary Chaneków w Kijowie.

Opracowano na podstawie: K. Kuczman, M. Skubiszewska, Obrazy z kolekcji Lanckorońskich z wieków XIV-XVI w zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu, Kraków 2008 oraz tekstu dr Joanny Winiewicz-Wolskiej.

Możesz też zobaczyć film: https://www.youtube.com/watch?v=y1BWji8lsC0&ab_channel=ZamekKr%C3%B3lewskinaWawelu