Nad przepaścią

Jest to pełnoplastyczna postać kobieca z rękami wspartymi na biodrach i głową wychyloną do przodu. Z ramion spływa jej chusta. Rzeźba to pełny gipsowy odlew, pokryty patyną w kolorze ciemnobrązowo – czerwonym. Rzeźba jest wysoka na 46 cm, szeroka na 22 cm i głęboka na 14 cm.

W latach 1907 - 1908 Szczepkowski przebywał na stypendium w Paryżu dzięki stypendium Fundacji Czartoryskich. Początkowo mające trwać rok stypendium na skutek podania artysty zostało wydłużone o kolejny 1908 rok. Nie bez znaczenia był fakt, że swojego poparcia w sprawie przedłużenia stypendium udzielił sam Auguste Rodin. Szczepkowski uważał go za jednego ze swoich mistrzów i odwiedzał go w jego pracowni w trakcie pobytu w Paryżu. W pracy „Nad przepaścią” widoczny jest właśnie Rodinowski sposób kompozycji. Tematem kompozycji jest kobieca postać stojąca na skale, przechylona patrząca w przepaść. Jest to oddanie idei osamotnienia, beznadziei człowieczego losu, fatum.