Przestrzeń sceniczną „Powrotu Odysa” w inscenizacji Tadeusza Kantora ograniczały rozmiary pokoju, w którym odbywał się spektakl. Był to rzeczywisty, zniszczony pokój przy ul. Grabowskiego 3 w Krakowie – jeden z wielu takich w okupowanej Polsce. Dekorację do spektaklu stanowił podest, na którym ustawiono formę przypominającą lufę armatnią. W skład scenografii wchodziły także: spróchniała deska, zabłocone koło od wozu, szynel wojskowy oraz niemiecki megafon „szczekaczka”, którą Kantor wraz z przyjaciółmi zdemontował ze słupa na krakowskich Plantach. Sceneria spektaklu utworzona została zatem z realnych przedmiotów, była realizacją idei „realności najniższej rangi”. Zabieg ten miał doprowadzić do konfliktu realnego życia okupowanego Krakowa z iluzją formy scenicznej. Fotografia wykonana została na krakowskim Kazimierzu i uzupełniona przez Tadeusza Kantora metodą collage’u (doklejona armata, podpórka do armaty).