De kruisafneming

Afgebeeld is de bewening van Christus onder het kruis, een scène die als dusdanig niet in de bijbel voorkomt. Links zien we Johannes de Evangelist, blootsvoets en gehuld in een rode mantel. Zijn rechterhand ondersteunt de torso van de Heiland, die rust tegen de knie van de Maagd. Met linkerhand troost hij Maria. De moeder Gods ondersteunt het krachteloze hoofd van haar Zoon en drukt haar wang tegen de zijne. Aan Christus' voeten knielt Maria Magdalena in aanbidding neer. Naast haar staat een zalfpot, haar gebruikelijk attribuut. De schedel vooraan verwijst naar de plaats van het gebeuren, Golgotha, wat letterlijk "schedelplaats" betekent. Daarenboven refereert het motief aan de kruislegende. Volgens deze tekst was het doodshoofd dat van Adam. De offerdood van Christus was immers noodzakelijk om het gevolg van Adams zondeval, de erfzonde, ongedaan te maken. De dorre bomen links en rechts zijn eveneens ontleend aan middeleeuwse passieverhalen. Sommige van deze legenden vertellen dat alle bomen verdorden toen de Heiland de geest gaf. "De bewening" getuigt van de invloed van de Moderne Devotie. Dit soort taferelen had tot taak de toeschouwer tot medeleven te bewegen. Nadere bezinning over de passie moest dan leiden tot navolging van Christus, of bracht de toeschouwer in de juiste geestesgesteldheid om de communie te ontvangen (naar Roel Slachmuylders, in 'Museum voor Oude Kunst. Een keuze')