Poggendorffelement

Dit apparaat is een chroomzuur element of Poggendorff-element. Het is een verbetering van een eerder ontwerp van Bunsen, waarbij giftige gassen van stikstofoxiden vrijkomen. Deze niet oplaadbare batterij kan een spanning van ongeveer twee volt leveren. Het is gebruikt van het midden van de 19e eeuw tot in de twintiger jaren van de 20e eeuw, als stroombron voor de telegrafie per telegraafdraad.
De fles wordt gevuld met in water opgelost chroomzuur en wat zwavelzuur. Dan vindt er een chemische reactie plaats waarbij een zinken plaat langzaam oplost. De zinkplaat is de negatieve pool van de batterij en hangt tussen twee koolstofplaten. Worden de aansluitingen met een geleidende draad verbonden, dan gaat er een stroom lopen.
Een nadeel van de constructie is dat de chemische reactie doorgaat als er geen stroom wordt afgenomen. Daarom hebben deze apparaten een inrichting om de zinkplaat uit de vloeistof omhoog te trekken, waardoor de chemische reactie stopt.