Obraz ukazuje alegorię upadku powstania styczniowego (1863–1864) wznieconego przez trzy narody: polski, ruski i litewski przeciwko carskiej Rosji. Widoczna pośrodku młoda kobieta w żałobnej sukni, z rękami ułożonymi na kowadle, uosabia Polskę, a odrywana od niej przemocą kobieta w bieli jest uosobieniem Rusi. Leżący w kałuży krwi, u stóp carskich oficerów, trup kobiety stanowi uosobienie Litwy.