Portret Izabeli Czartoryskiej, to jedno z najlepszych osiągnięć Kazimierza Wojnakowskiego
w zakresie sztuki portretowej.
Modelka ujęta do ramion, umieszczona została na szarym neutralnym tle, od którego wyraźnie odcina się jej strój, w ulubionym przez artystę czerwonym kolorze.
Chusta w kwiatki przywodzi na myśl strój na pół ludowy, prawdopodobnie cygański, co zapewne miało związek z teatrem puławskim , w którym Izabela Czartoryska brała czynny udział jako aktorka występując m.in. w sztukach Franciszka Dionizego Kniaźnina Cyganie.
W portrecie zwracają uwagę piękne, ciemne oczy modelki. Są one prawdziwą ozdobą twarzy i przyćmiewają różne mankamenty urody, których Wojniakowski nie pominął, m.in. zbyt szerokie usta, duży nos i siwe włosy.