Monika Piwowarska, autorka cenionych tkanin artystycznych, zaprojektowała w latach 40. XX wieku serię lalek pacynek. Powstały one jako wzory do produkcji seryjnej – rzemieślniczej i przemysłowej – na zlecenie Biura Nadzoru Estetyki Produkcji. Instytucja ta zamawiała i gromadziła przedmioty i projekty, które miały być w przyszłości wdrażane do produkcji – zabawki, metaloplastykę, biżuterię, tkaniny, koronki, galanterię i tym podobne wyroby. Początkowo dostarczali je m.in. artyści wykształceni jeszcze przed wojną i niezwiązani z projektowaniem dla przemysłu. W latach pięćdziesiątych zaczęli działalność pierwsi profesjonalnie przygotowani projektanci, zatrudniani także w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, który był kontynuacją BNEP-u.