Yağmur

Rolf Julius, görsel ve akustik unsurları, sesle imajı bir araya getiren kompozisyonlar ve mekânlar yaratır. Aldığı güzel sanatlar eğitiminin ardından 1970’lerde çeşitli festivaller ve radyo aracılığıyla keşfettiği çağdaş bestecilere duyduğu yakınlık, Rolf Julius’u yapıtlarında müziğe ve sese yer vermeye yönlendirir. İç mekânlarda olduğu kadar, kentsel ve kırsal alanlarda da gerçekleştirdiği performanslarında akustik uzamı çeşitli malzemelerle ve doğayla ilişkilendirmenin yollarını arar. Rolf Julius, işitmenin ve görmenin sınırında konumlandırdığı incelikli ve şiirsel akustik heykellerinde imgeye ve sese eşit ağırlık verir: “İmgelerimle müzikal bir uzam yaratıyorum. Müziğimle de görsel bir uzamı var ediyorum. İmgeler ve müzik birbirine eşdeğerdir. İzleyenin ve dinleyenin zihninde bir araya gelirler ve bu bir aradalıktan yeni bir şey doğar.”

Julius, Finlandiya’daki sayfiye evinde kaldığı dönemde, doğada veya yağmur sularının biriktiği terk edilmiş taş ocaklarında bulduğu taşlarla bir dizi iş üretir. Garip bir sükûnet içinde kendi hâllerine bırakılmış, kimsenin görmediği bu taşları gözlemlerken, onları ‘kendi’ algısında birer sanat eserine dönüştürdüğünün farkına varan sanatçı, taşların sessizliklerini duyulur hâle getirecek geçici müdahalelerde bulunup onları fotoğraflar. Su birikintisi içinde kalan bir taşın üzerine geçici olarak koyduğu, ancak kabloları herhangi bir ses kaynağına bağlı olmayan küçük bir hoparlör vasıtasıyla neredeyse bir ses yerleştirmesi taklidi ortaya çıkarır. Bu görsel eklemeyle birlikte taşın çevresiyle, içinde durduğu suyla, sudan çıkan bitkilerle ilişkisi değişir, tüm ortam yeni bir düzenlemeye kavuşmuş olur: “Küçük hoparlörle birlikte mekân, sanıldığı gibi ses için değil, işitme için bir simgeye kavuştu. Her şey sessizleşti, çok sessizleşti, görsellikte bile.”

Julius’un ıssız ses ortamlarını araştırdığı "küçük müzik" serisi içinde yer alan "Yağmur" adlı bu yapıtı da, bir su birikintisine yağan yağmurun video sekansının yer aldığı görsel-işitsel bir yerleştirmedir. Yapıt, suyun üstünde kalan bir taşın üzerine yerleştirilmiş küçük bir hoparlör ve yağan yağmurun sesinden oluşur. Hoparlörün görüntüsü ve göle düşen yağmur damlalarının sesi giderek daha da belirsiz, kafa karıştırıcı bir hâl alır. Sesin yalnızca hoparlörden geldiğini düşünürken işittiğimiz sesin aslında sadece kameranın kaydettiği yağmur sesi olduğundan şüpheye düşer, dahası her ikisinin de birbirine karışıp karışmadığını bilemeyiz.