Jest to zrębowy budynek z siodłowym dachem. Na gzymsie drzwi ma datowanie roku 1810. Jest to jeden z dwóch obiektów, które się zachowały przy pożarze osady roku 1954. Jest trójdzielny, podpiwniczony, z przybudowaną komorą. Piwnica jest kamienna sklepiona. Pokój jest urządzony tradycyjnym kuchennym wyposażeniem z początku wieku. Oprócz tego jest w niej wyinstalowane urządzenie na domową wyrobę płótna. W kysuckich gospodarstwach domowych było tkanie płótna w zimowej porze roku zwykłym zajęciem kobiet. Grube plótno się wyrabiało na zwyczajoną domową potrzebe. W obiekcie jest murowany piec z wylotem dymu do komina a dalej do poddasza, gdzie jest komin zakączony piecykę. Urządzenie do ogrzewania przedstawia młodszą fazę rozwoju. Interesująca jest dekoracja nośnej belki z motywem rozety. W komorze jest wyinstalowane urządzenie do opracowania lnu - łamaczka, trzepaczka,..