W 1970 autorka przekazała Bibliotece Ossolineum rękopis „Kołysania” na wystawę współczesnych rękopisów literackich. Powstał on na statku podczas rejsu wzdłuż wybrzeży Afryki i nosi do dziś ślady wody morskiej. Od tego momentu autorka zaczęła gromadzić rękopisy, które uprzednio niszczyła po wydaniu drukiem. „Kołysanie” (1972) było jej kolejną książką o tematyce marynistycznej. Od 1961 Szumańska podróżowała po świecie polskimi statkami handlowymi jako reporterka i członkini Klubu Marynistów. Morze stało się jej pasją, dawało poczucie swobody, którą starała się przybliżyć czytelnikom. Rękopis jest częścią zbioru Ewy Szumańskiej-Szmorlińskiej.