Dit zelfportret uit 1629, een van Rembrandts eerste, toont zijn ambitie en experimenteerdrift. Hij tekende de voorstelling met grove streken in de etsgrond met een tweepuntig instrument, ongetwijfeld een pen. Dat hij zijn koperplaat echt als tekenblad benaderde, was zeer ongewoon. Het resultaat is overigens niet erg geslaagd en ook het grote formaat overtuigt nog niet. Maar Rembrandt leerde razendsnel.