Bir Cennet İçin Eskizler: Uzak Bir Tehdit

Yapıtlarında toplumsal cinsiyet rolleri, sınıfsal kimlik, aile yapısı, kırılganlık, arzu/haz ve aidiyet hissini irdeleyen Erinç Seymen, bireyleri tanımlamak ve baskı altında tutmak üzere tarihsel olarak kurulan tahakküm mekanizmalarına ve sınıfsal denetim stratejilerine eleştirel bir bakış sunar. Pratiğinde desen ve resim mecralarına ağırlık veren sanatçı, serigrafi ve dijital baskı gibi tekniklerden yararlanarak mekânsal yerleştirmeler ve yeni medya çalışmaları gerçekleştirir.

Serigrafi tekniğiyle üretilmiş dört adet baskıdan oluşan "Bir Cennet İçin Eskizler" serisi, Seymen’in 19. yüzyılda yayımlanan ansiklopedilerde yer alan illüstrasyonlarla gerçekleştirdiği kolajları içerir. Mülkiyet, aidiyet, refah ve arzu yönetimi meselelerini irdeleyen seri, odağını aile ölçeğinden toplumsal ölçeğe yönelterek cennet fikrini sorgulamaya açar. Seymen, bu serisinde kapitalist vaatlerin merceğinden ele aldığı cennet fikrinin sömürgeci pratikler ve belirli bir doğa anlayışıyla ilişkisi üzerine düşünür. "Bir Cennet İçin Eskizler"in sunduğu hayali manzaralar bereketli ve yabani görünseler de insan tarafından işgal edilmiş ve insanın arzularına hizmet edecek şekilde kurgulanmış bir topografya meydana getirirler. Cennet fikrini dört aşamada ele alan yapıt, sömürgecinin bir coğrafyayla ilişkilenmesine dair eleştirel bir kurgu sunarken işgal, keşif, davet, yerleşme ve konukseverliğe dair sorulara dikkat çeker.