Aplikacja w kształcie smoka

Ażurowa aplikacja w formie stylizowanego czworonożnego smoka (?), z głową zwróconą do tyłu i podniesionym ogonem. Cztery symetrycznie rozmieszczone nity, którymi mocowano ozdobę, przytwierdzone do odwrocia. Zabytek wydobyty w czasie prac archeologicznych prowadzonych w roku 1969 w obrębie dziedzińca arkadowego na Wawelu (ar 308 C), na głębokości 170-180 cm, w warstwie Ve. Andrzej Włodarek uznał zabytek za ozdobę uprzęży końskiej, zakwestionował też wcześniejsze sugestie Józefa Niżnika i Janusza Firleta, iż jest to okucie księgi lub skrzyneczki relikwiarzowej.