Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1920 ο Κλιούν παρουσιάζει διάφορους συνδυασμούς με γεωμετρικά σχήματα σε διαφορετικές χρωματικές κλίμακες, εκτείνοντας τα όρια του Σουπρεματισμού. Ο Κλιούν ενδιαφέρθηκε για τη λειτουργία μεμονωνομένων γεωμετρικών σχημάτων στο χώρο, ενώ αργότερα διερεύνησε τις σχέσεις κυκλικών και γραμμικών σχημάτων σε συνθέσεις που μαρτυρούν κάποια επίδραση της ζωγραφικής του Ρότσενκο. Τα έργα του ωστόσο χαρακτηρίζονται από μια προσωπική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της φόρμας, του χώρου, του υλικού και της σύνθεσης. Τον Κλιούν τον γοήτευε επίσης το φαινόμενο των τεμνόμενων διαφανών επιπέδων, ένα είδος σύνθεσης που θυμίζει, ως ένα βαθμό, μερικά από τα κυβοφουτουριστικά και Ζωγραφικά Αρχιτεκτονήματα της Ποπόβα.
You are all set!
Your first Culture Weekly will arrive this week.