Van de Velde plaatste zijn modellen vaak in sterk zijlicht, wat de plasticiteit van het lichaam benadrukt. De meeste van zijn mannelijke modellen dragen een volumineuze lendendoek, maar dit model – dat op minstens nog één andere tekening voorkomt – vond het kennelijk geen probleem om naakt te poseren. Van de Velde schijnt deze studie nooit te hebben gebruikt voor een van zijn schilderijen.