Elekcja króla Augusta II na Woli pod Warszawą w 1697 r.

Rycina przedstawia obrady sejmu elekcyjnego w 1697 r. Warszawa, od 1570 r. stałe miejsce sejmu, a od 1573 r. także zjazdów konwokacyjnych i elekcyjnych, od okresu rządów Wazów stała się miastem rezydencjonalnym królów polskich. Dwie elekcje – Henryka Walezego w 1573 r. oraz Augusta III w 1733 r. – odbyły się na Kamieniu, na praskim brzegu miasta. Pozostałe elekcje miały miejsce na polach podwarszawskiej wsi Wola. Na pierwszym planie ryciny sceny rodzajowe ukazują przedstawicieli różnych stanów, centralnie pole elekcyjne z uczestnikami, na horyzoncie panorama Warszawy z wyeksponowanymi gmachami m.in. Zamku Królewskiego, katedry Św. Jana, Pałacu Krasińskich. Po lewej stronie ryciny szopa, drewniany budynek wznoszony prowizorycznie dla senatorów. W polu otoczonym suchą fosą i wałem ziemnym zasiadają senatorowie (na fotelach) i posłowie ziemscy (na stołkach). Najważniejsze miejsce w rzędzie naprzeciwko szopy zajmuje prymas jako interrex. Pośrodku zgromadzonych stoi poseł zagraniczny ubrany w szaty duchownego prezentujący kandydata do tronu polskiego, zapewne poseł cesarski biskup passawski hr. Lamberg, opowiadający się za kandydaturą elektora saskiego Fryderyka Augusta I. Dookoła okopów tłumy szlachty zgromadzonej pod chorągwiami wojewódzkimi. Anonimowa rycina jest graficzną kopią reprezentacyjnego płótna autorstwa malarza nadwornego Jana III Sobieskiego czynnego w Polsce do 1703 r. Martina Altomonte.