W twórczości Albrechta Dürera znaczące miejsce zajmuje tematyka religijna. Dzieła ukazujące, postacie świętych czy też sceny biblijne stanowią zdecydowaną większość jego prac i doskonale oddają ówczesny system wartości chrześcijańskich.
W sztuce niemieckiej tamtego czasu dużą rolę odkrywały wątki pasyjne. Powstanie cyklu Wielkiej Pasji poprzedziło jeszcze skomponowanie przez Dürera cyklu Małej Pasji, a poza tymi dwoma, najbardziej popularnymi, artysta stworzył co najmniej trzy inne.
Prezentowana grafika jest oryginalnym dziełem – jednym z jedenastu zawartych w cyklu Wielkiej Pasji, który powstał w latach 1498-1510. Dzieło zostało wykonane w technice drzeworytu, który do momentu zainteresowania się miedziorytem, był głównym polem działalności artystycznej Dürera.
Grafika przedstawia scenę upadku pod Krzyżem. W centralnym punkcie kompozycji widać Chrystusa. Otacza go tłum ludzi. Wśród nich można wyróżnić matkę Chrystusa – Marię, Jana Ewangelistę oraz św. Weronikę podającą Jezusowi chustę, a w tle można dostrzec głowy pojedynczych gapiów. Po drugiej stronie Dürer przedstawił halabardnika trzymającego sznurek, do którego przywiązano Chrystusa.