Jonathan Monk, popüler kültür imgelerini ele aldığı ve sanatın anlamını araştırdığı yapıtlarında köken, özgünlük ve yaratıcılık gibi kavramları yorumlar. Ed Ruscha, Sol LeWitt ve John Baldessari’nin de aralarında yer aldığı öncü sanatçıların yapıtlarını ve fikirlerini kendine mal ederek yeni bağlamlara taşıyan Monk, üretiminde sıklıkla hazır nesneler kullanır. Sanatçı, "Tuhaf Çift (Bornholm Versiyonu)" adlı yapıtında kendi kişisel tarihinden, büyükanne ve büyükbabasına yaptığı ziyaretlerden aklında kalan sarkaçlı bir dolap saatinden yola çıkar. Monk’un aralarında çok kısa bir mesafeyle konumlandırarak, yüz yüze yerleştirdiği bu iki saat birbirlerine yakınlıklarından ötürü zamanı okumaya imkân tanımadığı gibi, bir türlü senkronize olup aynı anda çalamaz. "Tuhaf Çift", zaman ve mekân arasında kurulan eğlenceli bir manipülasyonun taşıyıcısına dönüşür.