Program „Panoramicznego Happeningu Morskiego” wraz z partyturą

Działania happeningowe Tadeusza Kantora kształtowały się na gruncie happeningu europejskiego. Artysta w trakcie licznych podróży zagranicznych stykał się niejednokrotnie z praktykami dyktowanymi przez linię rozwojową tego nurtu. Jednakże doświadczenia te wydają się być w odniesieniu do jego własnych działań jedynie inspiracją, z której wyciągnął indywidualne wnioski. Tendencja happeningowa Tadeusza Kantora zaznaczała się tak na gruncie malarstwa, jak i w dziedzinie teatru – jak się zdaje – co najmniej na kilka lat przed świadomym użyciem przez Kantora reguł happeningu. Jeśli przyjrzeć się bowiem całokształtowi twórczości artysty, etap, w którym poświęcał on szczególną uwagę happeningowi, wydaje się nieuchronną konsekwencją indywidualnego rozwoju artysty. Pamiętać należy, iż w tej dziedzinie, podobnie jak w wielu innych przejawach twórczości – Kantor pozostaje pionierem na gruncie sztuki polskiej.