Fliz wypalano z glin fajansowych o gładkiej masie, które nieprzesiąkliwe stawały się dopiero po pokryciu warstwa szkliwa. Uformowane i wstępnie wypalone płytki pokrywano szkliwem złożonym z krzemionki, tlenku ołowiu i tlenku cyny – szkliwo to po wyschnięciu tworzyło biały aksamitny podkład, na którym powstawał rysunek. Szkic wzoru nanoszony był przy pomocy szablonu. Szablon wykonany był z grubego papieru, na którym przy pomocy perforacji nanoszono rysunek. Szablon kładziono na pokrytej szkliwem płytce i posypywano popiołem drzewnym — taki szkic poprawiony był natychmiast miękkim pędzlem z tzw. farbami dużego ognia — m.in. tlenkiem kobaltu (błękit). Wzór tego kafla przedstawia scenę z Nowego Testamentu- Anioł przemawia do niewiast, które przyszły do pustego grobu. Mt 28:5, 6