,,Modą" w gwarze opoczyńskiej i łowickiej nazywano układ pasów na tkaninie. Na przestrzeni lat kolorystyka i rozmiar prążek budujących deseń podlegała ciągłej transformacji. Przyczyną tego zjawiska była potrzeba innowacji i pojawianie się nowych barwników na rynku. Wełna używana do tkania pasiaków w połowie XIX wieku była farbowana naturalnymi barwnikami, popularnością cieszyły się różne odcienie czerwieni. Na przełomie XIX i XX wieku pojawiły się oranże, a od lat 20. XX wieku dzięki barwnikom anilinowym pojawiły się zimne barwy, takie jak zielenie, błękity, fiolety. Popularną praktyką było spruwanie wełny z starszych tkanin i farbowanie na nowe kolory.