การตั้งคำถามถึงวิธีการและการถูกใช้งานของภาษาผ่านช่วงเวลาต่างๆ รวมถึงการมองเห็นภาพประวัติศาตร์ที่มักจะมีถ้อยคำเป็นส่วนสำคัญในการก่อร่างสร้างความคิด และความเข้าใจต่างๆเหล่านั้น นิทรรศการครั้งนี้ปรัชญาสร้างงานในรูปแบบของปฎิบัติการทางศิลปะ ผ่านต้นร่างและวิถีปฏิบัติโดยศิลปินจะระบุกลุ่มคำ หรือรหัส (keyword) ให้กับตัวแทนที่จะถ่ายทอดกลุ่มคำเหล่านั้นต่อผู้ที่กำลังจะเข้าชมพิพิธภัณฑ์ เพื่อใช้สำหรับเข้าชมพิพิธภัณฑ์โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย เมื่อผู้เข้าชมพูดกลุ่มคำเหล่านั้นต่อเจ้าหน้าที่ประจำห้องจำหน่ายบัตร การเปลี่ยนผ่านและการถูกส่งต่อของบทสนทนา ภาษา และการสื่อสารจะถูกบันทึกอยู่ในรูปแบบร่องรอยของเวลาที่เดินเคลื่อนที่อยู่อย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลานิทรรศการ ร่องรอยของเวลาที่ปรากฎอยู่ในพื้นที่แสดงงานต่างสะท้อนการมองเห็น และการไม่เห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งในอดีต และอนาคต ผลงานของปรัชญาเชื่อมโยงและสร้างการเปลี่ยนผ่านที่เกิดขึ้นระหว่างบุคคล เวลา ภาษา นำเสนอความเป็นไปได้ของปัจจัยที่ทำให้เกิดการเข้าถึงความรู้หรือเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ รวมถึงสร้างความทรงจำต่อเรื่องราวเหล่านี้ในลักษณะต่างๆ