Het venusmandje, een diepzeespons die op de bodem van de westelijke Grote Oceaan leeft, ontleent zijn amoureuze naam aan een duister plot. Een garnalenlarvenpaartje zwemt de tralievormige glasspons binnen en voedt zich daar in alle veiligheid met het voedsel dat de spons uit het zeewater filtert. Op hun beurt houden de garnaaltjes de spons in optimale conditie door hem schoon te houden. Uiteindelijk groeien ze uit tot volwassen garnalen die niet meer door het traliewerk naar buiten kunnen zwemmen. Zij blijven hun leven lang samen opgesloten in de spons. Paren kunnen ze alleen met elkaar. De kleine larven zwemmen naar buiten om op zoek te gaan naar een eigen spons.