Widok Grodna

U góry pośrodku kartusz zwieńczony koroną królewską zamkniętą. Na tarczy herby: Orzeł Biały (Korona), Pogoń (Wielkie Księstwo Litewskie), Archanioł Michał (Ruś), Niedźwiedź (Księstwo Żmudzkie), Krzyż łaciński (Inflanty), centralnie herb złożony Królestwa Szwecji. Ujęcie całości od południowego zachodu, ważniejsze budowle opisane po łacinie – Arx (Zamek), Domus Regia (Dwór królewski), także kościoły z zaznaczeniem obrządku (Polonorum lub Russorum), Stabula Regia (Stajnie królewskie). Sejm pacyfikacyjny w Warszawie (4 I – 8 IV 1673) zdecydował, że co trzeci sejm zwyczajny będzie odbywał się w Grodnie. Miało to zaakcentować fakt, iż Rzeczpospolita składa się z Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Miasto Grodno zyskało tym samym nieoficjalny status trzeciej stolicy Rzeczypospolitej. Z powodu wojen oraz kryzysu parlamentaryzmu polskiego w Grodnie odbyło się jedynie 11 sejmów, pierwsze w latach: 1678/1679, 1688, 1693. Potem nastąpiła przerwa związana z elekcją Augusta II Mocnego, wielką wojną północną i walkami wewnętrznymi w kraju. Kolejne sejmy grodzieńskie, już w czasach saskich, odbyły się w latach: 1718, 1726, 1729, 1730, 1744, 1752. Stanisław August Poniatowski unikał zwoływania sejmów do Grodna; w czasie jego rządów odbyły się w tym mieście jedynie dwa: w 1784 oraz sejm grodzieński z 1793, który potwierdził II rozbiór Polski i okazał się być ostatnim sejmem I Rzeczypospolitej.