Puszcza – wykroty leśne

Chełmońskiego nie interesowała przyroda poddana woli człowieka, przekształcającego ją dla własnych potrzeb, lecz niedająca się okiełznać natura naturans, w której uzewnętrznia się Boska moc tworzenia. Powalone wichrem, próchniejące stare drzewa umierają tam, gdzie wzrosły, aby odrodzić się w życiu opanowujących je młodych roślin, zaborczych, pochłaniających każdą piędź ziemi, pnących się w górę, ku światłu.