Statuty Łaskiego

Tytuł: "Commune Incliti Poloniae regni privilegium constitutionum... - Var. A".
"Statuty Łaskiego" to pierwszy urzędowy drukowany zbiór aktów prawnych obowiązujących na ziemiach polskich z 1506 r. Spis wszelkich praw, przywilejów i traktatów Królestwa Polskiego opracowany został przez Jana Łaskiego, kanclerza wielkiego koronnego. Do najważniejszych aktów, które weszły do Statutów, należała konstytucja "Nihil novi" uchwalona na sejmie w 1505 r., ograniczającą władzę ustawodawczą króla oraz senatu na rzecz szlachty, powszechnie uważana za początek wprowadzenia demokracji szlacheckiej w Polsce oraz za jeden z fundamentów tzw. złotej wolności szlacheckiej, czyli ogółu swobód, praw i przywilejów przysługujących szlachcie i czyniących ją odpowiedzialną za losy państwa.
"Statuty Łaskiego", wydane w Krakowie w oficynie Jana Hallera w początkowej fazie rozwoju drukarstwa w Polsce, uchodzą za pierwszą polską książką ilustrowaną - na początku edycji możemy zauważyć drzeworyt z wizerunkiem tronującego monarchy, pierwsze drukowane przedstawienie wszystkich czterech patronów Królestwa Polskiego tj. św. Wacława, św. Wojciecha, św. Stanisława oraz św. Floriana oraz kartę złożoną z drzeworytowym przedstawieniem króla wraz senatem. W Statutach po raz pierwszy została także wydrukowana "Bogurodzica" – hymn towarzyszący narodowi polskiemu od czasów średniowiecza, wykonywany np. przed bitwą pod Grunwaldem (1410 r.).
Wolumin ossoliński jest jednym z 12 egzemplarzy drukowanych na pergaminie, przeznaczonych dla najważniejszych urzędników Korony Królestwa Polskiego.