„Mątwa”

W spektaklu „Mątwa” Witkacego w inscenizacji Tadeusza Kantora, z kostiumami Marii Jaremy, ukazany został konflikt sztuki i władzy. Główny bohater, artysta Bezdeka, podejmuje walkę o rząd dusz z Hyrkanem IV, despotycznym władcą. W tamtym okresie w utworze dopatrywano się aluzji politycznych. Zbigniew Herbert w swojej recenzji ze spektaklu pisał: „Dla widza, który oglądał »Mątwę« w maju 1956 roku – Hyrkania, czyli kraj, gdzie paru nieomylnych przeżywa orgię władzy nad społeczeństwem, to jest »jedną wielką kupą rozproszonych bydląt«, to nie była abstrakcja ani, niestety, utopia.” (Zbigniew Herbert, „Teatr Cricot", „Twórczość”, 1957, nr 7). Na fotografii Ella i Bezdeka klęczą jak do ślubu. Towarzyszą im dwie Zmarłe Żony. Obrzędu dokonuje Papież Juliusz II. Zmarłe Żony: Stefania Górniak, Zofia Bielawska, Ella: Maria Ciesielska, Papież Juliusz II: Marian Słojkowski, Bezdeka: Kazimierz Mikulski