„Dziś są moje urodziny”

Dominującymi elementami przestrzeni scenicznej były trzy ogromne ramy obrazów, które symbolicznie oddzielały fikcję od rzeczywistości. Przez środkową, największą ramę przedostawała się na scenę Rodzina, przeprowadzana przez Biedną Dziewczynę. Wchodzili przez nią także Przyjaciele – Maria Jarema i Jonasz Stern – oraz Członkowie Rodziny: Ojciec, Matka, Wuj Stasio. Ich zachowania powtarzały gesty z fotografii rodzinnej, która stała w czasie spektaklu na stoliku obok filiżanki i naftowej lampy. Przez ten niezwykły zabieg artysta odtwarzał wspomnienia i przywracał do życia swoich bliskich nieobecnych.