Andrea del Sarto

Andrea del Sarto właśc. Andrea d'Agnolo di Francesco di Luca – włoski malarz renesansowy.
Urodził się w rodzinie mistrza sztuki krawieckiej, stąd jego przydomek del Sarto. Uczył się malarstwa najpierw u Gian Antonia Barilego, a potem w warsztacie Piera di Cosimo. W latach 1518-1519 przebywał we Francji na dworze Franciszka I.
Uważany jest za jednego z najwybitniejszych artystów pełnego renesansu. Kontynuował tendencję Piera di Cosimo do poetyckiej interpretacji pejzażu, wkrótce jednak uległ wpływom Leonarda, od którego przejął harmonię kompozycji, bezbłędny rysunek oraz problematykę światłocienia. Od Michała Anioła natomiast czerpał ekspresję dzieł. Podobnie jak Fra Bartolomeo, wielką rolę przyznawał kolorowi, co czyniło go najlepszym kolorystą włoskim spośród artystów tworzących poza Wenecją. Jego twórczość prócz poetyckości cechuje idealizacja i miękkość form, łącząca się z pewną powierzchownością.
Najgłośniejszym jego dziełem są freski w Santa Anunziata we Florencji na temat życia św. Filipa oraz we florenckim Chiostro dello Scalzo na temat życia św. Jana Chrzciciela utrzymane w monochromatycznej gamie brązów. Jest również wybitnym portrecistą.