Eva Maria Duarte de Perón was de tweede echtgenote van de Argentijnse president Juan Perón en first lady van 1946 tot haar dood in 1952. Ze werd niet politiek verkozen, maar had wel veel macht en invloed op het regeringsbeleid. Ze had een grote schare bewonderaars onder de armen en de arbeidersklasse van Argentinië wat belangrijk was voor de machtspositie van haar echtgenoot. Ze werd liefkozend Evita genoemd, wat zoveel betekent als 'Evaatje'.
Ze richtte de Eva Perón-Stichting op: een liefdadigheidsvereniging voor hulp aan de armen. De vrouwenvereniging bouwde huizen en scholen en zorgde ervoor dat er iedereen recht kreeg op dezelfde medische zorg. Ze richtte ook de vrouwenafdeling van de Peronistische beweging op, de eerste politieke vrouwenbeweging in Argentinië die veel macht had.
In 1951 wilde zij vicepresident worden, maar de militaire top, maatschappelijke elite en haar eigen echtgenoot overtuigden haar ervan dat plan te laten varen. In plaats daarvan kreeg ze in 1952 de titel 'Spiritueel Leider van de Natie'.
Eva Perón was tijdens haar leven omstreden en is dat tot op de dag van vandaag gebleven.