Petrus Johannes Simon van Eupen was een Zuid-Nederlands kanunnik. Als een van de voornaamste statisten was hij een gangmaker van de Brabantse Omwenteling.
Van Eupen studeerde filosofie aan de Leuvense universiteit en werd priester. Hij werd een invloedrijke ultramontaanse geestelijke in het bisdom Antwerpen en nam de leiding tegen de hervormingen van keizer Jozef II. Van Eupen werd adviseur van Hendrik van der Noot, leidend lid van het Comité van Breda, met een actieve rol in de totstandkoming van de Verenigde Nederlandse Staten in 1789. Als staatssecretaris in de nieuwe Zuid-Nederlandse republiek verzette Van Eupen zich met Van der Noot tegen elk voorstel om te sleutelen aan het staten- en standenregime, in de overtuiging dat alles dan kon gaan schuiven en er Frans-revolutionaire toestanden zouden kunnen ontstaan die de positie van de Kerk in gevaar zouden brengen. Een en ander bracht hen in conflict met de vonckisten en leidde tot grote wrijvingen binnen de nieuwe staat.
Na een militaire nederlaag en de beslissing van de Europese grootmachten om het gezag van keizer Leopold II in Brussel te herstellen, vluchtte Van Eupen naar de Noordelijke Republiek.