Willem Gustaaf Frederik rijksgraaf Bentinck was heer van Kniphausen en Varel, heer van Rhoon en Pendrecht, in de ridderschap van Holland, gecommitteerde ter Admiraliteit van Amsterdam, baljuw en hoofdschout van 's-Gravenhage, hoogheemraad van Rijnland, ruwaard van Putten, kolonel in Engelse dienst, generaal-majoor, lid Staten van Holland. Hij was de zoon van Christiaan Frederik Anton Willem Karel Bentinck en Maria Catharine van Tuyll van Serooskerken. Hij was de kleinzoon van Charlotte Sophie van Aldenburg en erfde haar rechten in Oost-Friesland. De bezittingen van de Rijksgraven van Aldenburg in Kniphausen en Varel waren Fidéicommis- of majoraatsgoederen, wat betekende dat zij niet konden worden verkocht of opgedeeld en alleen door een edelman, meer precies door een lid van de hoge adel, konden worden geërfd.
In 1795 vlucht Bentinck naar Londen, omdat hij zich als aanhanger van stadhouder Willem V niet veilig voelt onder de Franse bezetting. In 1799 komt Bentinck vanwege eigenzinnig optreden in conflict met andere Oranjegezinden.