อักษรวิจิตร เป็นทัศนศิลป์ชนิดหนึ่ง มักจะเรียกว่าศิลปะของการเขียน ความหมายในทางปฏิบัติคือ “ศิลปะแห่งการให้รูปแบบเพื่อแสดงถึงลักษณะความหมาย ความกลมกลืน และความชำนาญ” ประวัติของการเขียนอักษรวิจิตรเป็นประวัติของการพัฒนาที่มาจากความสามารถทางเทคนิค ความรวดเร็วในการเขียน ความจำกัดของวัตถุที่ใช้ สถานที่ที่ทำการเขียน และเวลาที่เขียน ลักษณะของการเขียนเช่นนี้เรียกว่า script, hand หรือ alphabet
คำว่า calligraphy มาจากภาษากรีก κάλλος และคำว่า γραφή
การเขียนอักษรวิจิตรสมัยใหม่มีตั้งแต่ตัวอักษรที่ออกแบบสำหรับการใช้งานโดยทั่วไป ไปจนถึงการออกแบบตัวอักษรสำหรับงานวิจิตรศิลป์ หรือการเขียนอักษรแบบแอบสแตร็กต์ที่สามารถอ่านได้หรือไม่ได้ ส่วนการเขียนอักษรวิจิตรในสมัยโบราณแตกต่างไปจากอักษรเรียงพิมพ์ และลายมือที่ไม่ใช่ลายมือคลาสสิก อักษรวิจิตรโบราณจะเป็นอักษรที่มีลักษณะที่เป็นระเบียบแบบแผน แต่ก็มีความอ่อนไหวและแสดงถึงคุณลักษณ์ทางด้านการสร้างสรรค์ของผู้เขียน
การเขียนอักษรวิจิตรยังเป็นที่นิยมกันในการเขียนบัตรเชิญเนื่องในโอกาสพิเศษ การออกแบบอักษรประดิษฐ์ การออกแบบโลโก ศิลปะทางศาสนา งานจ้างเขียน การสลักอักษรบนหิน หรือประกาศนียบัตรต่างๆ