Meiji – okres w historii Japonii przypadający na lata panowania cesarza Mutsuhito, trwający od 8 września 1868 do 30 lipca 1912. Zapoczątkowane przez szereg wydarzeń określanych mianem restauracji Meiji. Były to czasy głębokich przemian społecznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych, jak również gruntownej modernizacji kraju na wzór zachodni.
W epoce Meiji Cesarstwo Wielkiej Japonii stało się potęgą na skalę międzynarodową – głównie dzięki spektakularnym zwycięstwom w wojnie chińsko-japońskiej i wojnie rosyjsko-japońskiej, a także zdobyczom terytorialnym: Korei, Tajwanu, południowego Sachalinu i wysp Riukiu. Był to również początek imperialistycznej linii polityki zagranicznej, związanej z rozwojem nacjonalizmu japońskiego oraz koncepcjami ekspansji terytorialnej na kontynencie azjatyckim.
W japońskiej historiografii okres Meiji umieszcza się pomiędzy okresem Edo a okresem Taishō.