DE OOGST VAN PIETER BRUEGEL DE OUDE

Thomas P. Campbell,
Directeur van het Metropolitan Museum:
“De collectie van het Metropolitan Museum bevat tienduizenden kunstwerken die 500 jaar menselijke creativiteit illustreren. Sommige meesterwerken steken volgens mij echter ver boven de andere uit.
De Oogst is een van die schilderijen die iedereen aanspreken.”

“Een tijdloze studie van de mens in de natuur,…”

“… een objectieve studie maar tegelijk een perfecte weerspiegeling van de realiteit van het leven in de tijd dat het doek gemaakt werd.”

Maryan Ainsworth,
Curator:

“Het is onmogelijk om lang op dezelfde plek te blijven.”

“Plotseling loop je dat smalle pad af, samen met de vrouwen met een bos hooi op het hoofd,...”

“...en een beetje verderop sluit je je aan bij de karavaan achter de vijver.”

Keith Christiansen,
Hoofd van het departement Europese schilderkunst:

“En dan is er bijvoorbeeld die scène met de monniken die zich hebben uitgekleed om in de vijver te gaan baden.”

“Kinderen gooien voor de lol stokken naar een haan.”

“Al die elementen worden zonder enige spot weergegeven. Integendeel, ze getuigen van de enorme betrokkenheid bij en het bewustzijn van de continuïteit van het leven.”

“Kijk even naar die vrouw...”

“...met een homp brood en kaas, die stijf rechtop zit.”

“We hebben de indruk dat we haar door en door kennen.”

Keith Christiansen,
Hoofd van het departement Europese schilderkunst:

“Dit schilderij is het eerste moderne landschap uit de westerse kunst. Bruegel heeft het doek een perfect coherente achtergrond gegeven die de betrokkenheid van de toeschouwer bij het tafereel versterkt: hij plaatst ons middenin het landschap, samen met de boeren die over paden lopen, en geeft ons de indruk dat we de afstand kunnen meten.”

“Ik heb de indruk dat we in dit schilderij de warmte van de zomer beter voelen dan ooit tevoren.”

Maryan Ainsworth,
Curator:

“Antwerpen was het belangrijkste economische centrum van West-Europa. Goederen werden in grote hoeveelheden met schepen vervoerd: de boeren verkochten immers niet alleen op de plaatselijke markt, maar ook in het buitenland. Tarwe was een bijzonder duur levensmiddel, dat men het ‘goud van het land’ noemde.”

Keith Christiansen,
Hoofd van het departement Europese schilderkunst:

“Het onderwerp van dit schilderij is gekozen door de opdrachtgever, Niclaes Jongelinck, die veel belangstelling had voor klassieke literatuur en die zijn villa buiten Antwerpen wilde verfraaien.“

“De context waarin het schilderij is ontstaan, is de grote belangstelling in heel Europa voor de klassieke Latijnse dichter Vergilius.

Deze dichter verheerlijkte het landschapsgenre en het boerenvolk. In mijn beleving herinnert het schilderij aan een tijd dat de mens veel dichter bij de natuur stond dan nu.”

“Zo stellen we ons toch graag het boerenleven voor? En zo beelden we ons toch ook graag in dat diegenen die dichter bij de natuur staan een authentieker leven leiden?”

Dorothy Mahon,
Conservator:

“Als je dit schilderij van heel dichtbij bekijkt, zie je de ongelooflijk fijne en delicate techniek van Bruegel.”

“Je kunt de witte ondergrond bijna zien. Alle schilderijen veranderen met de tijd, maar dit werk heeft standgehouden en levert thans een interessante lezing op.“

“Dit schilderij heeft op mij en op veel andere mensen een rustgevend effect, door de zo speciale realistische indruk die het uitstraalt.
Wij herkennen de zomer, de warmte, het korenveld, de kinderspelletjes, de schepen. Ik denk dat het deels daaraan te danken is dat dit schilderij ons zo aanspreekt.”

Keith Christiansen,
Hoofd van het departement Europese schilderkunst:

“Een meesterwerk uit de schilderkunst heeft veel weg van een grote roman. Het sleept je mee naar onbekende oorden en toont je allerlei aspecten van het leven.”

“John Brealey, onze vroegere restaurateur van schilderijen, zei van dit meesterwerk dat het ‘het leven van de toeschouwer ingrijpend verandert’: als je het eenmaal hebt gezien, kan je geen korenveld meer bekijken zonder het schilderij als prisma te gebruiken.
Het ‘verandert het leven ingrijpend’: je bekijkt het leven nooit meer op dezelfde manier.”