Kierat konny polski

Kierat, tzw. polski jest najstarszym i zarazem największym z posiadanych przez muzeum konnych maszyn transportowych. Urządzenia takie montowano nad szybami kopalń w Wieliczce i w Bochni już od połowy XV w. W siedemnastym stuleciu zaczęto instalować je także pod ziemią. Pracowały w żupach krakowskich do II połowy XIX w. Charakteryzuje się dużymi gabarytami: długość – 16, 4 m, szerokość 11, 5 m, wysokość – 8, 8 m. Kierat napędzany przez cztery pary koni podnosił ładunki o ciężarze 2 ton z głębokości nie przekraczającej 80 m. Przybliżona wydajność dzienna 80 ton.