Obraz z epitafium Jakuba Paulewskiego (zm. 1515) z przedstawieniem Pożegnania Chrystusa z Marią

Malowidło stanowi dosyć rzadki przykład podjęcia tematu nieopisanego w Biblii, a zaczerpniętego z XIII-wiecznego utworu Jacquesa de Vitry (Jacobus de Vitriaco) „Passio Christi” (Pożegnania Chrystusa z Marią). Malując postać donatora Jakuba Paulewskiego – opata norbertanów z kościoła św. Wincentego na Ołbinie we Wrocławiu – klęczącego przed Jezusem, nadano scenie funkcję epitafijną, łączącą żal pożegnania postaci świętych z żalem opuszczającego świat zakonnika (zm. 1515). Obraz, łącząc późnogotycki styl graficzny postaci z dalekim górskim pejzażem, świadczy o powolnym wkraczaniu na Śląsk sztuki renesansowej.