Brosza, 1945-1955, Henryk Grunwald

Brosza ze stylizowaną, uproszczoną postacią syreny z dwoistym ogonem. Syrena trzyma w prawej ręce miecz, którego głownia, wygięta nad głową w łuk, łączy się sztychem z gładką tarczą trzymaną w lewej ręce. W miejscu twarzy – gładki owal. Włosy z symetrycznie rozmieszczonych, unoszących się łukowo ku górze odcinków, po trzy na każdą stronę, z pętelką pośrodku. Biust szpiczasty. Ogon dwoisty, rozchodzący się symetrycznie na boki, również z pętelką w środkowej części. Henryk Grunwald należał do nielicznej grupy złotników okresu międzywojennego. W twórczości nawiązywał do podań, legend i baśni, przedstawiając w formie srebrnej biżuterii Kraka zabijającego smoka, syrenki, Pana Twardowskiego, Bazyliszka czy Złotą Kaczkę. Ponieważ artysta najmocniej zainteresowany był procesem przygotowywania projektów i rozwiązywaniem zagadnień kompozycyjnych, wiele jego projektów wykonywali inni. Najbliższą współpracę nawiązał z grawerem Stefanem Chmielnickim, który stał się ich głównym wykonawcą. S. Chmielnicki po wojnie realizował wszelkie zamierzenia złotnicze, w tym także wystawiennicze Henryka Grunwalda. Prace te były sygnowane gmerkiem Grunwalda i imiennikiem (S.Ch.) Chmielnickiego. Kolejnym wykonawcą został Wojciech Jurkowski (W.J.).